یکی از مسائلی که در شخصیت خیلی ها بروز می کند تلاش های پوششی برای پنهان کردن نواقص و معایب شخصیتی است. مثلا افرادی که در شخصیت خود احساس حقارت می کنند سعی می کنند تا خود را از همه بالاتر نشان بدهند. یکی از خصوصیات این افراد تکبر ورزی است. این افراد دائم من من می کنند. یکی از تکه کلام های رایج و دائمی این اشخاص کلمه من است. اگر از طرف جمع مورد تمسخر واقع شوند شدیدا ناراحت می شوند و واکنش نشان می دهند و اصولا نمی دانند در این لحظه باید چه کار کنند. و معمولا در این حالات دچار اشتباهات فاحش می شوند. چون از این ناحیه آسیب پذیرند.
یا افراد دروغگو همیشه با انگ دروغگویی به دیگران سعی می کنند تا دروغگویی های خود را بپوشانند. شاید دست پیش را می گیرند تا پس نیفتند. دست پیش گرفتن یکی از ابزار قدرتمند این افراد است. به طور مثال میرحسین موسوی و جناح اصلاح طلب در اخرین دور انتخابات ریاست جمهوری ایران دست پیش را گرفتند. در ابتدا انها چون می دانستند که رای اقلیت را دارند دائم در رسانه ها القا کردند که در اکثریت قرار دارند. و بعد در شب های قبل از انتخابات شعار می دادند که ( آخر هفته احمدی رفته) شب قبل از اعلام نتایج هم موسوی در مقابل خیل عظیم خبرگذاری ها اعلام پیروزی کرد. و آن افتضاحات استراتژیک را مرتکب شد. این همه دروغ چرا اتفاق افتاد؟